Shiv Shukla

অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিৰ বিকাশত মহাপুৰুষ মাধৱদেৱৰ অৱদান অতুলনীয়। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ শিষ্য তথা নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্যতম প্ৰবক্তা হিচাপে মাধৱদেৱে অসমীয়া সমাজ আৰু ধৰ্মীয় জীৱনক নতুন দিশ প্ৰদান কৰিছিল। তেওঁ শংকৰদেৱৰ আদৰ্শকে আঁকোৱালি লৈ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্রচাৰ আৰু প্ৰসাৰত নিজকে সমৰ্পিত কৰিছিল। মাত্ৰ ধৰ্ম প্রচাৰ কৰি নাথাকিল, অসমীয়া সাহিত্যক তেওঁ দান কৰিলে এক সমৃদ্ধ ভাণ্ডাৰ—গীত, ভটিমা, … Read more

বৰগীতৰ বৈশিষ্ট্যসমূহঃ বিষয়বস্তুৰ সংযমশীলতা: বৰগীতসমূহত মাত্ৰ ভক্তি ৰসক মূখ্য কৰি বিষ্ণুক উপাস্য দেৱতা হিচাপে দেখুওৱা হৈছে আৰু অন্য বিষয়বোৰৰ স্হান নাই। ভাষা: সমসাময়িক সমাজ জীৱনত প্ৰচলিত ভাষাৰ বিপৰীতে, আধ্যাত্মিক ভাৱ সঞ্চাৰ কৰিব পৰা কৃত্ৰিম ব্ৰজাৱলী ভাষাত বৰগীত ৰচনা কৰা হৈছে। সুৰ আৰু ৰাগ-তাল: নিদিষ্ট ৰাগ আৰু তাল ব্যৱহাৰ কৰি বৰগীতসমূহ ৰচনা কৰা হৈছে, আৰু পৰিবেশনৰ … Read more

বৰগীত হল শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু তেওঁৰ শিষ্য মাধৱদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত এটি ধৰ্মীয় সংগীতৰ ধৰণ। এই সংগীতসমূহ একেশ্বৰতাবাদ ভিত্তিক ভক্তি আন্দোলনৰ এটি অংশ, যাক বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ এক অৱিচ্ছেদ্য অংশ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ আধ্যাত্মিক আৰু ধৰ্মীয় বাণীসমূহ বৰগীতৰ পৰা প্ৰকাশ পায়, যাক অসমীয়া সমাজৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ সাংস্কৃতিক সম্পদ হিচাপে বিবেচনা কৰা হয়। বৰগীতৰ … Read more

ধ্রুপদী ভাষা বা “Classical Languages” মানে হৈছে এনে ভাষাসমূহ যিবোৰে বহু সহস্ৰাব্দ ধৰি সাহিত্যিক, সাংস্কৃতিক, আৰু ঐতিহ্যিক দিশত এক বিশিষ্ট স্থান অধিকার কৰি আহিছে। ২০০৪ চনত ভাৰত চৰকাৰে ধ্ৰুপদী ভাষাৰ প্ৰমাণিত মানদণ্ডৰ সৈতে এই ভাষাসমূহক স্বীকৃতি দিবলৈ এক বিশেষ পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰে। এই ভাষাসমূহৰ বেছিভাগৰেই প্ৰাচীন লেখনি আৰু সাহিত্য আছে যি জাতীয় পৰম্পৰা আৰু সাংস্কৃতিক … Read more

শংকৰদেৱৰ সাহিত্য প্ৰতিভা অত্যন্ত বিশেষ স্থানত অধিষ্ঠিত। তেওঁ অসমীয়া সাহিত্যৰ অন্যতম পথপ্ৰদৰ্শক হিচাপে পৰিগণিত। শংকৰদেৱে কাব্য, নাটক, আৰু গীতৰ মাধ্যমে অসমীয়া সাহিত্যৰ ভাণ্ডাৰ সমৃদ্ধ কৰিছিল। তেওঁৰ উল্লেখযোগ্য সাহিত্য কৃতিত ‘কীৰ্তন-ঘোষা’’ অন্তৰ্ভুক্ত। শংকৰদেৱে ধৰ্মীয় কাহিনীবোৰৰ আধাৰত নিজৰ সৃষ্টি প্ৰণালীত ধৰ্ম আৰু সমাজৰ গভীৰতা আনি তুলিছিল। তেওঁৰ আখ্যানমূলক নাটকসমূহ যেনে ‘পাৰিজাত হৰণ’, ‘কলীয় দমন’, আৰু ‘ৰুক্মিণী হৰণ’ … Read more

দেহৰ শেষ পৰিণতি যিদিনা দেখিবলৈ পাম, সিদিনা আত্মাৰ প্ৰতি মোহ বেচি জাগিব, কিন্তু হায়, সময় নাথাকিব! তুমি ভগৱানৰ ওচৰত সুখৰ সন্ধান কৰা… মই সুখৰ বাবে তোমাৰ সন্ধান কৰো, বাধা, ঘাত, প্ৰতিঘাত জীৱিত মানুহৰ জীৱনযাত্ৰাৰ অংশীদাৰ। মৰাশৰ যাত্ৰাততো মানুহে ৰাস্তা এনেয়ে এৰি দিয়ে, কাৰোবাক ভালপোৱা দিলে সীমাহীন ভাবে দিয়ক, কাৰণ সীমা আৰু পৰিধি মাটিৰ থাকে, হৃদয়ৰ … Read more

শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ ৰচিত নাটক ছয়খন, নাটকসমূহ হ’ল: পত্নীপ্ৰসাদ: পত্নীপ্ৰসাদ শংকৰদেৱ ৰচিত অধুনাপ্ৰাপ্ত প্ৰথম অংকীয়া নাট৷ কৰ্ম-মাৰ্গ আৰু ভক্তি-মাৰ্গকে মুখ্য স্থান দি এই নাটখনি ৰচনা কৰা হৈছে৷ যাগ-যজ্ঞৰ প্ৰতি পৰম আস্থাশীল আৰু ভক্তিপন্থা বিৰোধী ব্ৰাহ্মণসকলৰ লগত কৃষ্ণভক্তিপৰায়ণ ব্ৰাহ্মণ পত্নী আৰু গোপবালকসকলৰ বিৰোধক ভেটি কৰি এই নাটৰ কাহিনী আগবঢ়িছে৷ ভটিমা: ভটিমা জগতগুৰু শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু শ্ৰীমাধৱদেৱে ৰচনা … Read more

‘হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান’ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ প্ৰথম কাব্য আৰু অসমীয়া সাহিত্যৰ অন্যতম পুৰণি আখ্যান। এই কাব্য ১৫শ শতিকাৰ পৰা শংকৰদেৱৰ ধৰ্মীয় চিন্তা আৰু কাব্যিক ক্ষমতাৰ উৎকৃষ্ট উদাহৰণ হিচাপে গণ্য হৈছে। ‘হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান’ মহাভাৰত আৰু অন্যান্য পুৰাণত উল্লেখিত মহাৰাজা হৰিশ্চন্দ্ৰৰ কাহিনীৰ ওপৰত আধাৰিত। হৰিশ্চন্দ্ৰৰ নৈতিকতা, সত্যপ্ৰেম, আৰু পবিত্ৰ আত্মাৰ ওপৰত শংকৰদেৱে এই কাব্যত বিশেষ গুৰুত্ব প্ৰদান কৰিছে। শংকৰদেৱে … Read more

শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ, যাক অসমীয়া জাতিয়ে “মহাপুৰুষ” হিচাপে পূজ্য মাণ্য কৰে, অসমৰ ধৰ্ম, সাহিত্য, সংগীত, নাটক, আৰু সংস্কৃতিত এক যুগান্তকাৰী পৰিৱর্তন আনিছিল। তেওঁ আছিল নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰবক্তা, এজন সমাজ সংস্কাৰক, ধৰ্মগুৰু, আৰু অসমীয়া সাহিত্য-সংস্কৃতিৰ অন্যতম পথিকৃৎ। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ জীৱন, অৱদান, আৰু তেওঁৰ দ্বাৰা প্ৰতিষ্ঠিত একত্ৰিত সমাজ ব্যৱস্থাই অসমীয়া জাতিক এগৰাকী সুসংহত আৰু চেতনাপূৰ্ণ সমাজৰ … Read more

পৰিস্থিতি তন্ত্ৰ কাক বোলে? পৰিস্থিতি তন্ত্ৰ এটা সম্পূৰ্ণ পৰিবেশ ব্যৱস্থা য’ত জীৱিত আৰু অজীৱ উপাদানবোৰে পৰস্পৰে যোগাযোগ কৰে আৰু এক সুস্থিৰ সজীৱ তন্ত্ৰ গঠন কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, এখন অৰণ্যত গছ, জীৱ-জন্তু, মাটি, বায়ু আৰু পানীৰ মাজত হোৱা ক্ৰিয়া-প্ৰতিক্ৰিয়াই এটা পৰিস্থিতি তন্ত্ৰ গঠন কৰে। এই তন্ত্ৰৰ ভিতৰত খাদ্যচক্ৰ, পুষ্টি চক্র, আৰু শক্তিৰ প্ৰৱাহ দেখা যায়। পৰিস্থিতি তন্ত্ৰৰ … Read more