পুৰন্দৰ সিংহ (১৮১৮–১৮১৯, ১৮৩৩–১৮৩৮) অসমৰ আহোম ৰাজবংশৰ শেষ ৰজা আছিল। আহোম সাম্ৰাজ্যৰ দুৰ্বলতাৰ সময়ত অসমীয়াৰ আভ্যন্তৰীণ ৰাজনৈতিক সংগ্ৰাম আৰু বাহ্য আক্ৰমণৰ মাজত তেওঁ দুবাৰ সিংহাসনত অধিষ্ঠিত হৈছিল।
প্ৰথমবাৰ ১৮১৮ চনত, চন্দ্ৰকান্ত সিংহক সিংহাসনচ্যুত কৰি ৰুচিনাথ বুঢ়াগোহাঁইয়ে পুৰন্দৰ সিংহক ৰজা হিচাপে অধিষ্ঠিত কৰে। কিন্তু মাণিপুৰী সেনাই ১৮১৯ চনত অসম আক্ৰমণ কৰি আহোম সৈন্যক পৰাস্ত কৰাৰ পিছত, চন্দ্ৰকান্ত সিংহক পুনৰ সিংহাসনত বহুৱাই। পুৰন্দৰ সিংহৰ ৰাজত্বৰ প্ৰথম প্ৰয়াস তেতিয়াই শেষ হয়। পুৰন্দৰ সিংহে ব্ৰিটিছৰ সহায় বিচাৰি চেষ্টাৰ অব্যাহত ৰাখিছিল যাতে মাণিপুৰৰ সেনাক আঁতৰাই আহোম শাসন পুনৰুদ্ধাৰ কৰিব পৰা যায়।
১৮২৪ চনত আৰম্ভ হোৱা প্ৰথম ইংগ-ব্ৰিটিছ যুদ্ধৰ পাছত ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীয়ে মাণিপুৰী আৰু বুৰঞ্জী বংগত থকা সেনাৰ পৰা অসম উদ্ধাৰ কৰে। বৰ্তমানৰ অসম অঞ্চলক স্থিৰভাবে শাসন কৰিবলৈ ব্ৰিটিছসকলৰ অসুবিধা হওঁতে, আৰু স্থানীয় লোকৰ বিদেশী শাসনৰ প্ৰতি অসন্তোষৰ বাবে, ব্ৰিটিছ প্ৰশাসনে উজনি অসমৰ একাংশ আহোম কোঁৱৰ এজনক ৰজা হিচাপে গতাই দিয়াৰ সিদ্ধান্ত লয়।
১৮৩৩ চনত পুৰন্দৰ সিংহক ৰজা বাছি উজনি অসম (শদিয়া আৰু মটক অঞ্চল বাদে) দিয়া হয়, যদিও তেওঁক বছৰি ৫০,০০০ টকাৰ কৰ ব্ৰিটিছসকলক দিবলৈ বাধ্য কৰা হয়। কিন্তু নিয়মিতভাৱে কৰ শোধাব নোৱাৰাৰ বাবে, ১৮৩৮ চনত ব্ৰিটিছ প্ৰশাসনে পুৰন্দৰ সিংহক অনুপযুক্ত বুলি গণ্য কৰি তেওঁৰ পৰা শাসন অধিকাৰ কৰে। ফলত, আহোম ৰাজ্যৰ ৬০০ বছৰীয়া স্বাধীন শাসনৰ আনুষ্ঠানিক অন্ত পৰে, আৰু অসমৰ ওপৰত ব্ৰিটিছ শাসনৰ স্থায়ী আৰম্ভণি হয়।
পুৰন্দৰ সিংহৰ ৰাজ্যচ্যুতিত আহোম ৰাজবংশৰ শেষ অধ্যায়ৰ অন্ত পৰে, যিয়ে অসমৰ ইতিহাসত এটা উল্লেখযোগ্য অধ্যায়ৰ সামৰণি হয়।