মহাত্মা গান্ধী বিষয়ে চমুটোকা 1
মহাত্মা গান্ধী, ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ অন্যতম নেতা, বিশ্বজুৰি পৰিচিত। তেওঁৰ সম্পূৰ্ণ নাম মোহনদাস কৰমচন্দ গান্ধী। ১৮৬৯ চনৰ ২ অক্টোবৰত গুজৰাটৰ পোৰবন্দৰত জন্মগ্ৰহণ কৰা গান্ধীজীয়ে ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত এক বিশেষ স্থান অধিকার কৰিছে। তেওঁ অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে ভাৰতবাসীক স্বাধীনতা লাভৰ পথ দেখুৱাইছিল।
গান্ধীজীয়ে তেওঁৰ শিক্ষাৰ আৰম্ভণি পোৰবন্দৰত কৰিছিল আৰু তাৰপাছত লণ্ডনত আইন অধ্যয়ন কৰিবলৈ গৈছিল। লণ্ডনত থাকোতে তেওঁ পশ্চিমী সংস্কৃতিৰ সৈতে পৰিচিত হৈছিল, কিন্তু তেওঁ নিজৰ সংস্কৃতি আৰু ধৰ্মৰ প্ৰতি সদায় সজাগ আছিল। ভাৰতলৈ উভতি অহাৰ পাছত তেওঁ দক্ষিণ আফ্ৰিকালৈ গৈছিল, য’ত তেওঁ ভাৰতীয়সকলৰ ওপৰত হোৱা বৈষম্যৰ বিৰুদ্ধে আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল।
দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ অভিজ্ঞতাই গান্ধীজীক অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ পথত চলিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। ভাৰতলৈ উভতি অহাৰ পাছত তেওঁ কংগ্ৰেছ দলেৰে জড়িত হৈ ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁ ১৯১৫ চনত চম্পাৰণ আৰু খেদা আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল, য’ত তেওঁ কৃষকসকলৰ অধিকাৰৰ বাবে লড়াই কৰিছিল।
গান্ধীজীয়ে ১৯২০ চনত অসহযোগ আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল, য’ত তেওঁ ভাৰতবাসীক বিদেশী সামগ্ৰী বর্জন কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিল। ১৯৩০ চনত তেওঁ দাণ্ডি অভিযান আৰম্ভ কৰিছিল, য’ত তেওঁ লবণ কৰৰ বিৰুদ্ধে আন্দোলন কৰিছিল। এই অভিযানৰ ফলত ভাৰতবাসীৰ মাজত এক নতুন জাগৰণৰ সৃষ্টি হৈছিল।
গান্ধীজীয়ে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে ভাৰতবাসীক একত্ৰিত কৰি স্বাধীনতা আন্দোলনত এক নতুন দিশ দিছিল। তেওঁ ১৯৪২ চনত “কুইট ইণ্ডিয়া” আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল, য’ত তেওঁ ভাৰতবাসীক ইংৰাজ চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে একত্ৰিত হৈ আন্দোলন কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিল। ১৯৪৭ চনত ভাৰত স্বাধীনতা লাভ কৰিছিল, কিন্তু গান্ধীজীয়ে দেশৰ বিভাজনক এক ডাঙৰ দুৰ্ভাগ্য বুলি গণ্য কৰিছিল।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁৰ অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ পথ আজিও বহু আন্দোলনৰ বাবে এক দিশা প্ৰদান কৰে। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ জীৱন আৰু আদৰ্শসমূহ আমাৰ বাবে সদায় এক অনুপ্ৰেৰণা হৈ থাকিব।
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন আৰু কৰ্মই আমাৰ সমাজৰ বাবে এক ডাঙৰ শিক্ষা। তেওঁ দেখুৱাইছিল যে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ মাধ্যমেৰে সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি। তেওঁৰ আদৰ্শসমূহ আজিও সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে সত্য আৰু ন্যায়ৰ পথত চলি সকলো সমস্যাৰ সমাধান কৰিব পাৰি।
আৰম্ভণি:
যিজন ব্যক্তিয়ে মানৱ সমাজৰ শৃঙ্খলা, সুখ, শান্তি, সংহতি, ভাতৃত্ববোধ আদিৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষ অৱদান আগবঢ়ায়, সেইজন ব্যক্তিক ‘মহান ব্যক্তি’ বুলি বিবেচনা কৰা হয়। মানৱ ইতিহাসত মহান ব্যক্তিৰ অভাৱ নাই। কিন্তু তেনে মহান ব্যক্তিসকলৰ মাজত মহামানৱ মহাত্মা গান্ধীক মই মোৰ আদৰ্শ ব্যক্তি হিচাপে নিৰ্বাচন কৰিছো।
মহাত্মা গান্ধীৰ জন্ম আৰু পৰিচয়:
মহাত্মা গান্ধীৰ প্ৰকৃত নাম আছিল মোহনদাস কৰমচান্দ গান্ধী। তেওঁ ১৮৬৯ চনৰ ২ অক্টোবৰত গুজৰাটৰ পোৰবন্দৰত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁৰ দেউতাকৰ নাম আছিল কৰমচান্দ গান্ধী, যি সেই সময়ত ৰাজকোটৰ এজন মন্ত্ৰী আছিল। তেওঁৰ মাকৰ নাম আছিল পুতুলী বাঈ, যি এগৰাকী ধৰ্মভীৰু মহিলা আছিল।
শিক্ষা আৰু কৰ্মজীৱন:
গান্ধীয়ে ৰাজকোটত প্ৰাথমিক শিক্ষা লাভ কৰি উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে ইংলণ্ডলৈ গৈ আইন শাস্ত্ৰত অধ্যয়ন কৰিছিল। পিছত তেওঁ এজন উকিল ৰূপে ভাৰতলৈ উভতি আহি বম্বে হাই কোৰ্টত উকালতি আৰম্ভ কৰিছিল। তাৰ পাছত উকালতিৰ কামৰ বাবে তেওঁ দক্ষিণ আফ্ৰিকালৈ গৈছিল। দক্ষিণ আফ্ৰিকাত থকা সময়খিনিত তেওঁ উপনিবেশিক শাসকসকলে থলুৱা আফ্ৰিকীয় আৰু প্ৰবাসী ভাৰতীয়সকলৰ ওপৰত কৰা দমনমূলক নীতিৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদ কৰি সফলতা আৰু জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছিল।
১৯১৫ চনত তেওঁ ভাৰতলৈ ঘূৰি আহি ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছত যোগদান কৰি ইয়াৰ নেতৃত্ব গ্ৰহণ কৰে। ইংৰাজসকলক ভাৰতৰ পৰা খেদিবলৈ আৰু বিদেশী শাসনৰ পৰা দেশক মুক্ত কৰিবলৈ এলানি আন্দোলন পৰিচালনা কৰি অৱশেষত ১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত ভাৰতক স্বাধীন কৰিব পাৰিলে। কিন্তু ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ কিছুদিনৰ পাছত, ১৯৪৮ চনৰ ৩০ জানুৱাৰীত নাথুৰাম গডছে নামৰ এজন উন্মত্ত ব্যক্তিয়ে তেওঁক গুলিয়াই হত্যা কৰে।
তেখেত মোৰ আদৰ্শ ব্যক্তি হোৱাৰ কাৰণ:
মহাত্মা গান্ধীক মই এজন আদৰ্শ ব্যক্তি হিচাপে ভাল পাওঁ আৰু প্ৰশংসা কৰোঁ। তেওঁ এজন মানৱ দৰদী মহান নেতা আছিল। তেওঁৰ আদৰ্শ আৰু ব্যক্তিত্বৰ প্ৰভাৱত দেশী-বিদেশী বহু ব্যক্তি তেওঁক অনুকৰণ কৰিছিল। তেওঁ সদায় সহজ-সৰল জীৱন যাপন কৰিছিল। সমাজৰ পৰা অস্পৃশ্যতা দূৰ কৰিবলৈ তেওঁৰ আপ্ৰাণ চেষ্টা বিশেষ প্রশংসনীয়। তদুপৰি, হিন্দু-মুছলমানৰ মাজত সংহতি স্থাপন কৰিবলৈ তেওঁ বহুত চেষ্টা কৰিছিল।
তেওঁ ভাৰতত কুটিৰ শিল্পৰ বিকাশৰ হকে মাৰ্গদৰ্শন দিছিল আৰু নিজে সুতা কাটি কাপোৰ বৈছিল। তেওঁ সাৰ্বজনীন শিক্ষাৰ প্ৰসাৰৰ পোষক আছিল। ইয়াৰ উপৰিও তেওঁ এজন লেখক আছিল। তেওঁৰ আত্মজীৱনী ‘মোৰ সত্য অন্বেষণৰ কাহিনী’ বিশ্বজুৰি লাখ লাখ পাঠকৰ হৃদয়ত স্থান লাভ কৰিছে।
সামৰণি:
মহাত্মা গান্ধীৰ জীৱন অধ্যয়ন কৰি আমি বহুতো আদৰ্শ শিকিব পাৰো। তেওঁৰ জীৱন আৰু কৰ্মসমূহ মানৱ সমাজৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণাৰ উৎস। আমি সকলোৱে তেওঁৰ আদৰ্শ অনুকৰণ কৰা উচিত।
Mahatma Gandhi Essay in Assamese
মহাত্মা গান্ধী বিষয়ে চমুটোকা 2
মহাত্মা গান্ধী
প্ৰাৰম্ভিক জীৱন
মহাত্মা গান্ধীৰ সম্পূৰ্ণ নাম মোহনদাস কৰমচন্দ গান্ধী। ১৮৬৯ চনৰ ২ অক্টোবৰত গুজৰাটৰ পোৰবন্দৰত তেওঁ জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁৰ পিতৃ কৰমচন্দ গান্ধী ৰাজকোটৰ এটি উপদেষ্টা আৰু মাতৃ পুতলীবাই এগৰাকী ধৰ্মভক্ত গৃহিণী আছিল। সৰল আৰু ধৰ্মবিশ্বাসী পৰিয়ালৰ সৈতে তেওঁৰ শৈশৱ অতিবাহিত হৈছিল।
শিক্ষা
তেওঁ পোৰবন্দৰৰ স্থানীয় বিদ্যালয়ত শিক্ষাগ্ৰহণ কৰিছিল। শৈশৱত সৰল আৰু ধাৰ্মিক স্বভাৱৰ বাবে শিক্ষকসকলৰ মাজত তেওঁ বিশেষ স্থান লাভ কৰিছিল। মেট্ৰিক পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হোৱাৰ পিছত তেওঁ ইংলেণ্ডলৈ গৈ আইনশাস্ত্ৰ অধ্যয়ন কৰে। আইন শিক্ষা সমাপ্ত কৰি তেওঁ ভাৰতলৈ উভতি আহে।
জীৱনৰ আৰম্ভণি
ভাৰতলৈ উভতি অহাৰ পাছত তেওঁ আইন ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰে, কিন্তু আৰম্ভণিৰ দিনবোৰত সফলতা লাভ নকৰিলে। তাৰ পাছত তেওঁ দক্ষিণ আফ্ৰিকালৈ গ’ল, য’ত তেওঁ বর্ণবৈষম্যৰ শিকার হৈছিল। এই অভিজ্ঞতাই তেওঁক দমনমূলক ব্যৱস্থাৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰাম কৰিবলৈ উদ্বুদ্ধ কৰিলে।
স্বদেশী আন্দোলন
ভাৰতলৈ উভতি অহাৰ পাছত মহাত্মা গান্ধীয়ে স্বদেশী আন্দোলনৰ পথিকৃৎ হ’ল। তেওঁ চাইছিল যে ভাৰতবাসীয়ে বিদেশী সামগ্ৰীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ নকৰাকৈ স্বদেশী সামগ্ৰীৰ প্ৰচলন কৰে। তেওঁ ‘চৰকা’ চালনা কৰি কাপোৰ বোৱাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি দেশবাসীক আত্মনির্ভৰশীল হোৱাৰ আহ্বান জনাইছিল।
অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহ
মহাত্মা গান্ধীয়ে অহিংসা আৰু সত্যাগ্ৰহৰ পথত চলি স্বাধীনতা সংগ্ৰাম কৰিছিল। অহিংসাৰ অৰ্থ হৈছে কোনো ধৰণৰ হিংসা বা বিদ্বেষ নকৰা, আৰু সত্যাগ্ৰহ মানে সত্যৰ পথত দৃঢ়তা। গান্ধীয়ে বিশ্বাস কৰিছিল যে হিংসাৰ মাধ্যমেৰে কেতিয়াও স্থায়ী শান্তি আনি নোৱাৰি।
খিলাফত আন্দোলন
তেওঁ মুছলমানসকলৰ অধিকাৰ সুৰক্ষিত কৰিবলৈ খিলাফত আন্দোলনৰ নেতৃত্ব দিছিল। এই আন্দোলনে ধৰ্মনিরপেক্ষতালৈ গান্ধীৰ প্ৰগাঢ় সন্মান আৰু সকলো ধৰ্মৰ প্ৰতি সমান দৃষ্টিভংগী দেখুৱাইছিল।
দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধ আৰু ‘কৰা বা মৰা’ আন্দোলন
দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত, ইংৰাজৰ ঔপনিবেশিক শাসনে ভাৰতক যুদ্ধৰ অংশীদাৰ হ’বলৈ বাধ্য কৰিছিল। গান্ধীয়ে ইঞ্জিনীয়েৰিং প্ৰচেষ্টা কৰি দেশবাসীক ‘কৰা বা মৰা’ আন্দোলনত সামৰি লৈছিল। তেওঁ দেশবাসীক স্বাধীনতাৰ বাবে নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিছিল।
শেষ জীৱন আৰু মৃত্যু
স্বাধীনতা লাভৰ পিছত, গান্ধীয়ে হিন্দু-মুছলমানৰ মাজত সংহতি স্থাপন কৰিবলৈ যথাসাধ্য চেষ্টা কৰিছিল। কিন্তু ১৯৪৮ চনৰ ৩০ জানুৱাৰীত, নাথুৰাম গডছে নামৰ এজন উন্মাদ জাতীয়তাবাদীয়ে তেওঁক গুলীয়াই হত্যা কৰে।
উপসংহাৰ
মহাত্মা গান্ধী আছিল ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ এক অগ্ৰগণ্য নেতা। অহিংসাৰ শক্তিৰে দেশক স্বাধীন কৰিব পৰা গান্ধীৰ জীৱন সদায় অনুকৰণযোগ্য। তেওঁৰ ত্যাগ আৰু আদৰ্শৰ পথত চলিলে দেশৰ সমাজত সত্য, অহিংসা আৰু সংহতিৰ স্থাপন কৰিব পাৰি। তেওঁক আমাৰ হৃদয়ত সদায় জীয়াই ৰাখিব লাগে।