লাচিত বৰফুকন বিষয়ে অসমীয়া ৰচনা 500 Words
লাচিত বৰফুকন অসমৰ ইতিহাসৰ অন্যতম বীৰ আৰু অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱ। তেওঁৰ নাম আজিও অসমীয়া জাতিয়ে গভীৰ সন্মানৰ সৈতে উচ্চাৰণ কৰে, যিয়ে মাতৃভূমি আৰু জাতিৰ স্বাৰ্থৰ বাবে নিজৰ জীৱন উৎসৰ্গা কৰিছিল। ইংৰাজী ২৪ নৱেম্বৰ দিনটো অসমত লাচিত ফুকনৰ বীৰত্ব আৰু শৰাইঘাটৰ যুদ্ধত অসমীয়া সেনাৰ বিজয়ৰ স্মৃতিত “লাচিত দিৱস” হিচাপে পালন কৰা হয়।
লাচিতৰ জন্ম ১৬২২ চনৰ ২৪ নৱেম্বৰত আহোম ৰাজধানী গড়গাঁৱত হৈছিল বুলি অনুমান কৰা হয়। তেওঁৰ পিতৃ আছিল মোমাই তামুলী বৰবৰুৱা, যিয়ে আহোম ৰাজত্বৰ অধীনত শ্ৰেষ্ঠ সেনাপতিৰ দায়িত্ব পালন কৰিছিল, আৰু মাতৃৰ নাম আছিল নাগেশ্বৰী। ৰাজকীয় পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰা লাচিত বৰফুকনে পিতৃৰ পৰা নেতৃত্ব আৰু সাহসৰ গুণৰ উত্তৰাধিকাৰ লাভ কৰিছিল। শিশুকালৰ পৰাই তেওঁ সামৰিক শিক্ষাৰ লগতে ৰাজনীতিৰ প্ৰশিক্ষণ লাভ কৰে।
লাচিতক প্ৰথমে ঘোঁৰা বৰুৱাৰ পদত নিয়োগ কৰা হৈছিল। এই পদত থাকোতে তেখেতে নিজৰ কৌশল আৰু নেতৃত্বৰ প্ৰভাৱ দেখুৱাবলৈ সক্ষম হৈছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত, লাচিতক দুলীয়া বৰবৰুৱা আৰু পাছত শিমুলগুৰীয়া ফুকনৰ দায়িত্ব দিয়া হৈছিল। চাওফাই লাচিতৰ চৰিত্ৰ আৰু যোগ্যতা পৰীক্ষা কৰি তেওঁক ফুকনলুঙৰ পদত অধিষ্ঠিত কৰে।
লাচিতৰ জীৱনৰ সবাতোকৈ চিৰস্মৰণীয় দিশ হ’ল ১৬৭১ চনৰ শৰাইঘাটৰ যুদ্ধ। মোগল সম্ৰাট আওৰংজেবৰ অধীনত সেনাপতি ৰামসিংহৰ নেতৃত্বত মোগল বাহিনী অসম অধিকাৰ কৰিবলৈ আহিছিল। এই সংকটৰ সময়ত আহোম ৰাজৰাজ্যই অসমীয়া জাতিৰ সুৰক্ষাৰ দায়িত্ব লাচিতৰ ওপৰত অর্পণ কৰে। শত্ৰুৰ বিশাল বাহিনী আৰু উন্নত অস্ত্ৰৰ সন্মুখীন হোৱা সত্বেও লাচিতে মনোবল আৰু সাহসৰ সৈতে যুদ্ধৰ সঞ্চালনা কৰিছিল।
শৰাইঘাটৰ যুদ্ধৰ অন্তিম পৰ্যায়ত, মোগল বাহিনীৰ সন্মুখত আহোম বাহিনীয়ে পিছুৱাই যাবলৈ ধৰিছিল। তেনেতে লাচিতৰ প্ৰচণ্ড জ্বৰ হৈ আছিল, তেতিয়াও তেওঁ যুদ্ধক্ষেত্ৰত উপস্থিত থাকিবলৈ অঙ্গীকাৰবদ্ধ আছিল। সৈনিকসকলৰ মনোবল বঢ়াবলৈ লাচিতে দৃঢ়তাৰে ক’লে, “অসমীয়া ৰণুৱা সকল, মই যুঁজিহে মৰিম। তোমালোকে পলাই যোৱাহে।” লাচিতৰ এই সাহসী কথাই অসমীয়া সেনাবাহিনীৰ মনোবল উজ্বলাই তুলিছিল। সেইদিনা অসমীয়া সেনাই অক্লান্ত পরিশ্ৰম আৰু সাহসৰ দ্বাৰা মোগল বাহিনী পাৰাস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল আৰু অসমক মোগল চৰকাৰৰ কবলৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলে।
লাচিতৰ বীৰত্বৰ কাহিনী, ত্যাগ আৰু দেশপ্ৰেমৰ উদাহৰণ আজিও অসমৰ ইতিহাসত এক সোঁৱৰণীয় স্থান অধিকাৰ কৰি আছে। শৰাইঘাটৰ বিজয়ে অসমীয়া জাতিৰ স্বাভিমান ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰিছিল। লাচিতৰ অৱদানৰ বাবে চাওফা উদয়াদিত্য সিংহই ১৬৭২ চনত যোৰহাটৰ ওচৰত “লাচিত মৈদাম” নিৰ্মাণ কৰে। লাচিতৰ স্মৃতিত এই মৈদামে অসমবাসীৰ মনত সন্মানৰ সোঁৱৰণ কৰি ৰাখিছে।
লাচিত বৰফুকনৰ এই ত্যাগ আৰু বীৰত্বৰ কাহিনী অসমীয়া সমাজত অনুপ্ৰেৰণাৰ উৎস হিচাপে কাৰ্য্য কৰিছে। তেওঁ দেখুৱাই গৈছে যে জাতি আৰু দেশৰ সন্মানৰ বাবে প্ৰাণোৎসৰ্গ এক পৱিত্ৰ কৰ্তব্য। লাচিতৰ আত্মদানে অসমীয়া জাতিক শিকাইছিল যে সংগ্ৰাম আৰু সাহসেৰে জাতি নিৰ্মাণ হ’ব পাৰে।
অসমবাসীয়ে প্ৰতিবছৰে ২৪ নৱেম্বৰত লাচিত দিৱস পালন কৰি তেখেতৰ সোঁৱৰণত বীৰত্ব আৰু দেশপ্ৰেমৰ প্ৰতি সন্মান জনায়। লাচিত বৰফুকন যেনেকৈ শৰাইঘাটৰ যুদ্ধত অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱ ৰক্ষা কৰি চিৰস্মৰণীয় হৈ ৰ’ল, সেই গৌৰৱ আজিও অসমবাসীৰ মনত সজাগ হৈ আছে।