তুলসী: এক অলৌকিক ঔষধি উদ্ভিদ
তুলসী হৈছে ভাৰতীয় সংস্কৃতি আৰু আধ্যাত্মিকতাৰে সমৃদ্ধ এক পৱিত্ৰ ঔষধি উদ্ভিদ। প্ৰাচীন কালৰ পৰা তুলসীক বিভিন্ন উপকাৰী গুণেৰে পৰিপূৰ্ণ উদ্ভিদ হিচাপে গণ্য কৰা হৈছে। ই কেৱল পূজাৰ উপকৰণতেই সীমাবদ্ধ নহয়; স্বাস্থ্য, পৰিবেশ আৰু দৈনন্দিন জীৱনৰ বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত তুলসীৰ অপৰিসীম উপকাৰিতা আছে।
তুলসীৰ গুৰুত্ব আৰু প্ৰকাৰ:
তুলসী গছক লক্ষ্মীস্বৰূপা বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু ঘৰৰ চাৰিসীমাত তুলসী ৰোৱা সৌভাগ্যৰ লক্ষণ বুলি কোৱা হয়। তুলসী বৃক্ষ পূজাৰ ক্ষেত্ৰত এক শ্ৰেষ্ঠ স্থান দখল কৰি আছে। ভাৰতবৰ্ষত তুলসীৰ বিভিন্ন প্ৰকাৰ পোৱা যায়, যেনেঃ
ক’লা তুলসী
ৰাম তুলসী
ফুলাল তুলসী
বন তুলসী
তুলসীৰ বৈজ্ঞানিক নাম Ocimum sanctum Leaf।
তুলসীৰ স্বাস্থ্য গুণসমূহ:
তুলসী গছৰ পাত, ৰস আৰু চাহৰ বহুত ৰোগৰ চিকিৎসাত অপৰিসীম গুণ আছে। এইবোৰত আছে প্ৰাকৃতিক এন্টিচেপ্টিক আৰু ঔষধি গুণ। তলত তুলসীৰ স্বাস্থ্য গুণবোৰৰ তালিকা দিয়া হৈছেঃ
কৃমি নাশক: তুলসী পাতৰ ৰস খালে কৃমি দূৰ হয়।
তেজ পৰিষ্কাৰ: নিয়মীয়াকৈ তুলসী পাত খালে তেজ পৰিষ্কাৰ হয়।
যকৃতৰ যত্ন: তুলসী পাতৰ চাহ খালে যকৃতৰ ৰোগ নিৰাময় হয়।
কাহ-কফৰ উপশম: তুলসীৰ ৰস মৌৰ লগত মিশ্ৰিত কৰি খালে কাহ, কফ আৰু জ্বৰ কমে।
ডায়েবেটিচৰ নিয়ন্ত্ৰণ: তুলসী পাত নিয়মীয়াকৈ খালে ৰক্তচিনি হ্ৰাস পায়।
মুখৰ সৌন্দৰ্য বৃদ্ধি: ঠাণ্ডা পানীত তুলসী পাত তিয়াই থৈ সেই পানীৰে মুখ ধুলে ক’লা দাগ আঁতৰ হয়।
এন্টিচেপ্টিক গুণ: তুলসী পাতৰ ৰসে এন্টিচেপ্টিক হিচাপে কাম কৰে।
বিভিন্ন বিশেষ ৰোগত তুলসীৰ উপকাৰিতা:
বাত ৰোগ: ক’লা তুলসীৰ পাতৰ ৰস গৰু ঘিউৰ লগত খালে বাত ৰোগ ভাল হয়।
উচ্চ ৰক্তচাপ: তুলসী পাতৰ ৰস আৰু হালধিৰ ৰস মিহলাই খালে উচ্চ ৰক্তচাপ কমে।
হাইজা: ক’লা তুলসীৰ লগত ক’লা নিমখ আৰু জালুক মিশ্ৰিত কৰি খালে হাইজা ৰোগ নিৰাময় হয়।
কাণৰ বিষ: তুলসীৰ পাতৰ ৰস গৰম কৰি কাণত পেলালে কাণৰ বিষ কমে।
পৰিবেশগত উপকাৰিতা:
তুলসী গছে বায়ু বিশুদ্ধ কৰে। তুলসী থকা স্থানত ৬৫০ ফুট ব্যাসাৰ্ধৰ পৰিসৰৰ বায়ু বিশুদ্ধ হয়। ফলত, মেলেৰিয়া, প্লেগ আদি ৰোগৰ সংক্ৰমণ কম হয়।
তুলসী গছৰ উপকাৰিতা কেৱল শাৰীৰিক স্বাস্থ্যত সীমাবদ্ধ নহয়; ই মানসিক শান্তি আৰু পৰিবেশৰ সুৰক্ষাতো উল্লেখযোগ্যভাৱে যোগদান কৰে। নিয়মীয়াকৈ তুলসী ব্যৱহাৰ কৰি সুস্বাস্থ্য আৰু উন্নত জীৱন যাপন নিশ্চিত কৰা সম্ভৱ।