উপন্যাস আৰু চুটিগল্পৰ মাজৰ পাৰ্থক্যসমূহ:
-
দৈৰ্ঘ্য:
-
উপন্যাসৰ দৈৰ্ঘ্য প্ৰায়েই দীঘল হয়। ইয়াত কাহিনীৰ বিস্তাৰ আৰু বহুল ঘটনা থাকে।
-
চুটিগল্পৰ দৈৰ্ঘ্য সৰু আৰু সীমিত। ইয়াত এটা কেন্দ্ৰীয় ঘটনা বা অনুভৱক লৈ সন্নিবিষ্টভাবত আখ্যান গঢ়ি উঠা হয়।
-
-
প্লটৰ বিস্তাৰ:
-
উপন্যাসত বহল কাহিনী আৰু চৰিত্ৰৰ বিকাশ দেখা যায়। ই লেখকক বিস্তৃত ঘটনা বর্ণনা কৰাৰ স্বাধীনতা প্ৰদান কৰে।
-
চুটিগল্পত কাহিনীৰ বিকাশ সংক্ষেপিত, একক ঘটনা বা মুহূৰ্তৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত থাকে।
-
-
চৰিত্ৰাংকণ:
-
উপন্যাসত চৰিত্ৰসমূহক দীঘলীয়া সময়ৰ মাজত পৰ্যবেক্ষণ আৰু উন্নয়ন কৰাৰ সময় থাকে।
-
চুটিগল্পত চৰিত্ৰসমূহক ক্ষিপ্ৰগতিত বৰ্ণনা কৰা হয়, কেতিয়াবা কেবল এসময়ৰ বিশেষ অৱস্থাত।
-
-
ঘটনাৰ নিবিড়তা:
-
উপন্যাসত প্ৰচুৰ ঘটনা, সংঘাত আৰু অভিজ্ঞতাই চৰিত্ৰসমূহৰ জীৱনৰ অংশ গঢ়ে।
-
চুটিগল্পত এটা বিশেষ মুহূৰ্ত বা অনুভৱৰ ওপৰত গুৰুত্ব প্ৰদান কৰা হয়।
-
-
সমাজ আৰু বাস্তৱতাৰ প্ৰতিফলন:
-
উপন্যাসে সমাজ আৰু মানুহৰ জটিলতাসমূহ বিশদভাৱে প্ৰতিফলিত কৰে।
-
চুটিগল্পত এটা বিশেষ ব্যক্তিগত অনুভৱ বা পৰিবৰ্তন বৰ্ণনা কৰা হয়।
-
-
লেখককৰ উদ্দেশ্য:
-
উপন্যাসৰ লেখকৰ উদ্দেশ্য হৈছে বিশ্লেষণী পদ্ধতিতে এক সম্পূৰ্ণ চিত্ৰ দাঙি ধৰা, যি পাঠকক এক সুদীর্ঘ যাত্ৰাৰ তৃপ্তি দিয়ে।
-
চুটিগল্পত লেখকে এটা বিশেষ মুহূৰ্তৰ পৰা সৃষ্টি কৰা চমকিত অনুভৱ বা প্ৰেৰণা প্ৰদান কৰিবলৈ মনোনিৱেশ কৰে।
-
-
লেখনী শৈলী:
-
উপন্যাসত লেখকৰ কল্পনা বিক্ষিপ্তভাৱে আগবাঢ়িব পাৰে আৰু ইচ্ছা মতে বিস্তৃত হোৱা সুযোগ থাকে।
-
চুটিগল্পত লেখনী সুংগঠিত আৰু সংযত, ইয়াত কল্পনাৰ সীমাৰেখা থাকে।
-
-
পৰিসৰ আৰু প্ৰাসংগিকতা:
-
উপন্যাসত লেখকে বহল জীৱনৰ কাহিনী বৰ্ণনা কৰাৰ সুবিধা পায়।
-
চুটিগল্পত এই সুবিধা নাই; ইয়াত কোনো এটা ক্ষণিক মুহূৰ্ত বা অনুভৱক বেছি প্ৰাধান্য দিয়া হয়।
-
-
আৰ্টৰ সুংগঠন:
-
উপন্যাস এক বিস্তৃত চিত্ৰিত কলাৰ ৰূপ।
-
চুটিগল্প হ’ল এক সুংগঠিত আৰু সংযত কলা, য’ত কল্পনা সুসংগত হ’ব লাগে।
-
-
উপস্থাপন শৈলী:
-
উপন্যাসত বহল আৰু দীঘলীয়া পৰিসৰত জীৱন আৰু সমাজৰ প্ৰতি দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰা হয়।
-
চুটিগল্পত কেন্দ্ৰিত হৈ এটা বিশেষ মুহূৰ্তৰ ওপৰত মনোনিৱেশ কৰে।
-