মহৎ লোকৰ বাণী মহাত্মা গান্ধী
অহিংসাই সকলো ধৰ্মৰ মূল ভিত্তি।
অন্যায়ৰ আগত নীৰৱ থাকা মানে অন্যায়ক সমৰ্থন কৰা।
মানুহৰ প্ৰকৃত সম্পদ তেওঁৰ আত্মিক উন্নতি।
তুমি নিজেই হোৱা পৰিৱৰ্তন, যাক তুমি পৃথিৱীত দেখিবলৈ বিচাৰা।
স্বতন্ত্ৰতাৰ মূল্য হৈছে নিত্য সতৰ্কতা।
ভুল কৰাটো মানুহৰ স্বভাৱ, কিন্তু ভুলত স্থিৰ থাকাটো দোষ।
সৰ্বোত্তম উপায়েৰে জীৱনৰ প্ৰতিটো কাজ সম্পন্ন কৰা তোমাৰ কৰ্তব্য।
সংযম হ’ল আত্মাৰ প্ৰধান শক্তি।
ভাল কথা আৰু ভাল কামৰে নিজৰ মূল্য প্ৰমাণ কৰক।
সত্যৰ পথ সদায় কঠিন হয়, কিন্তু সেয়া শ্ৰেষ্ঠ পথ।
অন্ধবিশ্বাসৰ পুতলা হৈ নিঃশেষ হোৱা উচিত নহয়।
সঁচা ধর্ম হৈছে নিজৰ আত্মাৰ আৱিষ্কাৰ।
সকলোৰে উপকাৰ সাধন কৰা ধৰ্মৰ প্ৰধান লক্ষ্য।
যি ক’ৰবাত অন্ধকাৰ আছে, তাত নিজে এটা পোহৰ বালি।
যদি বিশ্বাসেৰে কাম কৰা হয়, একো অসম্ভৱ নহয়।
শক্তি সদায় শাস্তিৰ পৰা অহা উচিত।
এক অণু সত্য আৰু অহিংসাই অগণন সৈন্যৰ শক্তিৰ সমান।
অন্নৰ অপচয় কৰাটো অপৰাধ।
সঁচা স্বাধীনতা পোৱাৰ পথ অহিংসা।
সংযমই মানুহক শ্ৰেষ্ঠত অৱস্থান কৰে।
নিজক পৰিষ্কাৰ কৰাটো হৈছে সকলোতকৈ ডাঙৰ সেৱা।
ধৈৰ্য্যই সকলো সমস্যাৰ উত্তৰ।
কোনো কৰ্মই সৰু নহয়, সকলো কৰ্মৰ সমান মূল্য।
যদি তুমি তোমাৰ কৰ্মৰ ফল পাবলৈ অধীৰ হোৱা নাথাক, সেয়াই সঁচা সেবা।
একমাত্ৰ দয়া আৰু সত্যতেহে পৰিৱৰ্তন সম্ভৱ।
যত্ন আৰু আন্তৰিকতাৰে কৰা যিকোনো কামেই সফল হয়।
সত্য সদায় বিজয়ী হয়।
সুখী মানুহ হৈছে সেয়া, যিয়ে নিজৰ মিতব্যয়ী জীৱনত সন্তুষ্ট।
নিজৰ ওপৰত বিশ্বাস থকাটো উন্নতিৰ প্ৰথম ধাপ।
যদি তোমাৰ হৃদয় শুদ্ধ, তেন্তে তোমাৰ কৰ্ম সদায় উত্তম হব।
অহিংসাই এটা শক্তি, যাক কোনো অস্ত্ৰেই পৰাস্ত কৰিব নোৱাৰে।
অসহিষ্ণুতা নিজেই এটা শক্তিহীনতাৰ চিন।
কোনো মানুহক সঁচা ক্ষমা কৰাৰ দ্বাৰাই তুমি শক্তিশালী হোৱা।
জীৱন হ’ল এটা শিক্ষা, য’ত প্ৰত্যেকজন অধ্যয়ন কৰি আঁচ পাব লাগে।
যি কাম তুমি নৰকাৰাকৈ কৰি ল’ব পাৰা, তাক আনক নকৰিবলৈ দিয়া উচিত নহয়।
শিক্ষা হৈছে আত্মাৰ শক্তি উন্নত কৰাৰ একমাত্ৰ পথ।
কঠোৰ সময়ত ধৈৰ্য্য হে সত্য সাহস।
নিজক সৰ্বাধিক উন্নত কৰা হৈছে তোমাৰ জীৱনৰ সঁচা লক্ষ্য।
অসত্য আৰু অনৈতিক কাৰ্য সদায় হাৰ মানে।
কোনো কাৰ্যৰ গুৰিত যদি শুদ্ধতা থাকে, তেন্তে তাৰ সফলতা নিশ্চিত।
জ্ঞানৰ হাৰিৰ পৰা পান কৰাটো এজন দায়িত্বশীল মানুহৰ কৰ্তব্য।
তোমাৰ মন যি বিশ্বাস কৰে, তোমাৰ দেহে তাক সম্পন্ন কৰিব পাৰে।
সত্যৰ প্ৰতি আনুগত্য হ’ল আত্মাৰ প্ৰতি আনুগত্য।
সংযমই আত্মাক শক্তিশালী কৰে।
যতদিন তুমি নিজকে বিশ্বাস কৰা, ততদিন কেতিয়াও হাৰিমানে নাপাহৰা।
আপোনাৰ জীৱনৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ শিক্ষক হৈছে আপোনাৰ ভুল।
অহিংসাৰ মূলে হৈছে দয়া।
অপৰাধক ত্যাগ কৰাৰ ভিতৰেই সঁচা সৎপথ।
পৃথিৱীলৈ দয়া প্ৰদান কৰাটো এজন ব্যক্তিৰ সৰ্বোত্তম ধৰ্ম।
যি কাম আৰম্ভ কৰা, তাক সম্পূৰ্ণ কৰাই এজন ব্যক্তিৰ কৰ্তব্য।
পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰাই জীৱনৰ সকলো পথ সহজ কৰি তুলিব পাৰি।
যি কাম তুমি ভাল পাবা, সেই কামটো সকলো মনৰ লগেৰে কৰা।
স্বাধীনতাৰ প্ৰতি সঁচা শ্রদ্ধা দেখুৱাবলৈ প্ৰত্যেকক নিজৰ দায়িত্বত সচেতন হ’ব লাগে।
তুমি যদি কোনো কামত হাৰ মানা, সেয়া তোমাৰ নিজ দোষ।
আপোনাৰ জীৱনেই আপোনাৰ বাৰ্তা।
সংযমেই সাফল্যৰ মূল চাবিকাঠি।
অন্যায়ৰ বিৰোধিতাই হ’ল শ্ৰেষ্ঠ সত্য।
যদি তুমি প্ৰকৃত প্ৰেম কৰিব পাৰা, তেন্তে পৃথিবীৰ শ্ৰেষ্ঠ শক্তিক অনুভৱ কৰিব পাৰা।
যদি তুমি মহৎ কাৰ্যৰ বাবে সঁচা প্ৰচেষ্টা কৰা, সফলতা নিশ্চিত।
মানৱতাৰ প্ৰতি সত্য অনুভূতি থাকিলে সকলো পথ সুগম হয়।
শক্তিশালী মানুহ কেতিয়াও প্রতিহিংসা লোৱা বুলি নাভাবা।
অহিংসাৰ পথৰ যাত্ৰাই সৰ্বদা আত্মাৰ বিজয় আনিছে।
যি কথাত তুমি বিশ্বাস কৰা, তাক ৰক্ষা কৰিবলৈ তোমাৰ সকলো দিয়া উচিত।
সকলো বিষয়ৰ ওপৰত সততা বজাই ৰাখা।
পৃথিৱীৰ পৰিৱৰ্তন চাই থাকিব নোৱাৰি, নিজেই সেই পৰিৱৰ্তনৰ অংশ হও।
ভৱিষ্যৎ সেই ব্যক্তিৰ, যিয়ে নিজ দায়িত্ব আৰু কৰ্তব্য পালন কৰে।
সঁচা ধর্ম হৈছে নিজেক আত্মজ্ঞানৰ দ্বাৰা চিনাকি কৰোৱাটো।
ভুল স্বীকাৰ কৰাৰ সাহসে তোমাক সঁচা মুক্তি দিব।
অহিংসাৰ মাজতে সকলো সমস্যাৰ সমাধান আছে।
কঠোৰ পৰিস্থিতিত ধৈৰ্য্য আৰু সত্যই তোমাৰ সবল অস্ত্ৰ।
পৰিশ্ৰমই তোমাক শ্ৰেষ্ঠত স্থান দিয়াব পাৰে।
যদি তুমি নিজ চিন্তাক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰা, সকলো পৰিস্থিতি পৰিবৰ্তন কৰিব পাৰা।
সঁচা বন্ধু হ’ল সেয়া, যি কঠিন সময়ত তোমাৰ লগত থাকে।
সাফল্যৰ একমাত্ৰ পথ হ’ল অন্তৰ আত্মবিশ্বাস।
পৰিবৰ্তনৰ আশা কৰাৰ আগতে নিজেই সেই পৰিবৰ্তনৰ সূচনা কৰা।
সংযমী জীৱন জীয়াই দৰ্শন আৰু শক্তি দুয়ো সঞ্চয় কৰা যায়।
জ্ঞানৰ প্ৰতিটো শাখাত তোমাৰ মনোযোগ কেন্দ্ৰিত কৰা উচিত।
সৰলতা আৰু শুদ্ধতাৰে জীৱনক ধৰি ৰাখা।
অন্যায়ৰ সৈতে আপস নকৰা সকলোতকৈ ডাঙৰ সাহস।
আনক সহায় কৰিব পৰা ব্যক্তি সঁচা সফল।
অতীতত ৰৈ নাথাকা; বৰং বৰ্তমানৰ সুযোগ গ্ৰহণ কৰা।
সকলো ধৰ্মৰ মূল ভিত্তি হৈছে সত্য আৰু অহিংসা।
নিজৰ কৰ্মৰ প্ৰতি আন্তৰিকতা সঁচা ধৰ্ম।
সংযমই তোমাক প্ৰতিটো বাধা অতিক্ৰম কৰিবলৈ সক্ষম কৰে।
সত্য কেতিয়াও লুকোৱা যায় না।
মিতব্যয়ীতাই মানুহক আভিজাত্যৰ পৰা শ্ৰেষ্ঠ কৰিছে।
যদি তুমি নিজলৈ সঁচা, পৃথিৱী তোমাৰ মাজেৰে সত্যৰ উত্তৰ দৰ্শাই।
যত্ন আৰু ধৈৰ্য্যই যিকোনো কামত সাফল্য অনা সহজ।
নিজৰ ভীতিৰ সৈতে লড়াই কৰাটো সাহসৰ প্ৰথম ধাপ।
সফলতা সৰ্বদা চেষ্টা আৰু দৃঢ় সংকল্পৰ ফল।
অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে থকা মানৱতাৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ অস্ত্ৰ।
নিজ দোষৰ পৰা শিক্ষা ল’ব পাৰে, সেই মানুহেহে সঁচা উন্নতি কৰে।
মাথোঁ চিন্তা কৰা নহয়, কাম কৰি দেখুৱাও।
যদি তুমি নিজা জীৱনক সুন্দৰ কৰি তুলিব বিচাৰা, আনৰ জীৱনো সুন্দৰ কৰি তুলা।
নষ্ট সময় কেতিয়াও উভতি নাহে, সেইকাৰণে প্রতিটো মুহূৰ্তৰ সঠিক ব্যৱহাৰ কৰা।
সঁচা আনন্দ ইচ্ছা পূৰ্ণ কৰাৰ পৰা নহয়, কৰ্তব্য পালন কৰাৰ পৰা আহে।
যত্ন আৰু নিষ্ঠাৰে কৰা কৰ্মেই সঁচা পূণ্য।
আপুনি য’ত আছা, সেথা পৰিৱৰ্তন আনিবলৈ মন কৰিব।
যদি তুমি জীৱনত উন্নতি কৰিব বিচাৰা, অহংকাৰ ত্যাগ কৰা।
জীৱন হ’ল এটা অভিযান, য’ত সঁচা সুখ আত্মা আৰু কৰ্মৰ মাজত থকা সমন্বয়ত আছে।