লাচিত বৰফুকন ৰচনা 300 words
লাচিত বৰফুকন অসমৰ ইতিহাসৰ অন্যতম বীৰ, যিয়ে অসমীয়া জাতিৰ সন্মান ৰক্ষাৰ বাবে তেওঁৰ জীৱন সমৰ্পণ কৰিছিল। মোমাই তামুলী বৰবৰুৱা আৰু নাগেশ্বৰী দেৱীৰ সন্তান লাচিতৰ জন্ম ১৬২২ চনৰ ২৪ নৱেম্বৰত আহোম ৰাজধানী গড়গাঁৱত হৈছিল। ৰাজকীয় পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰি তেওঁ সামৰিক আৰু অসামৰিক দুয়ো শিক্ষাই লাভ কৰিছিল। তেওঁক প্ৰথমে ঘোঁৰা বৰুৱাৰ পদত নিয়োগ দিয়া হৈছিল, য’ত তেওঁ নিজৰ অসামান্য সাহস আৰু নেতৃত্বৰ গুণ প্ৰদৰ্শন কৰি চাওফাৰ মনত প্ৰগাঢ় স্থাপনা কৰিছিল।
লাচিত বৰফুকনৰ সৰ্বাধিক খ্যাতিপ্ৰাপ্ত ঘটনা হৈছে ১৬৭১ চনৰ শৰাইঘাটৰ যুদ্ধ। মোগল সম্ৰাট আওৰঙজেৱৰ সেনা সেনাপতি ৰামসিঙহৰ নেতৃত্বত আহোম ৰাজ্য অধিকাৰ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছিল। ইফালে, লাচিতে নিজৰ অসামান্য ধৈৰ্য্য আৰু কৌশলৰে অসমীয়া সেনাক সংগঠিত কৰিছিল। যুদ্ধৰ সময়ত লাচিতৰ জ্বৰ হৈছিল, কিন্তু তেও সাহসেৰে যুদ্ধক্ষেত্ৰত উপস্থিত হৈ সৈনিকসকলক উদ্দেশ্য কৰি ক’লে, “অসমীয়া ৰণুৱা সকল, মই যুঁজিহে মৰিম। তোমালোকে যদি পলাই যাৱ, মই বাচিম নে?” লাচিতৰ এই সাহসে অসমীয়া সেনাক অনুপ্ৰাণিত কৰিলে আৰু মোগলক পৰাস্ত কৰিব পাৰিলে।
শৰাইঘাটৰ যুদ্ধত বিজয়লাভৰ পিছতে লাচিত বৰফুকনৰ অৱস্থা অধিক খাৰাপ হ’ল আৰু তাৰ ফলত তেওঁ মৃত্যু বৰণ কৰে। ১৬৭২ চনত তেখেতৰ সোঁৱৰণত যোৰহাটৰ ওচৰত “লাচিত মৈদাম” নিৰ্মাণ কৰা হয়।
লাচিত বৰফুকনৰ বীৰত্ব আৰু দেশপ্ৰেমৰ গাথা অসমীয়া জাতিৰ বাবে এক অনন্ত অনুপ্ৰেৰণা। তেখেতৰ ত্যাগ আৰু সাহসেৰে অসমীয়া জাতিৰ প্ৰতি এক গভীৰ গৌৰৱৰ বোধ জন্মাইছে, যি আজিও অসমবাসীৰ মনত উজলি আছে।