ভাৰতৰ আটাইতকৈ সৰু ৰাজ্য গোৱাৰ বিষয়ে:
ভাৰতৰ সৰু ৰাজ্যসমূহৰ ভিতৰত আটাইতকৈ সৰু হৈছে গোৱা(Goa)। এই ৰাজ্যখন পশ্চিম উপকূলত অৱস্থিত আৰু প্ৰাচীন কালৰ পৰাই ইয়াৰ বিশেষ পৰিচয় আছে। গোৱাৰ অৱস্থান আৰু ইয়াৰ সুৰম্য পৰিৱেশই এই ৰাজ্যক ভাৰতৰ অন্যতম প্ৰসিদ্ধ পৰ্যটন ক্ষেত্ৰৰূপে চিহ্নিত কৰিছে। ইয়াৰ উত্তৰে মহাৰাষ্ট্ৰ আৰু পূবে কাৰ্ণাটক ৰাজ্য আৰু পশ্চিমে আৰব সাগৰে সন্নিবিষ্ট হোৱা গোৱাই অঞ্চলটো এক আকৰ্ষণীয় পৰ্যটন গন্তব্যস্থানত পৰিণত হৈছে।
গোৱাই আনুমানিক ৩,৭০২ বৰ্গ কিলোমিটাৰ এলেকাত বিস্তৃত আৰু মাত্ৰ ২০ লাখতকৈও কম জনসংখ্যাৰ সৈতে ভাৰতৰ আটাইতকৈ সৰু ৰাজ্য। ই ১৯৬১ চনত পৰ্তুগিজ শাসনৰ পৰা স্বাধীনতা লাভ কৰে আৰু ১৯৮৭ চনত ভাৰতৰ ২৫তম ৰাজ্য ৰূপে স্বীকৃতি লাভ কৰে। পৰ্তুগিজ শাসনৰ ছাঁ গোৱাৰ সংস্কৃতি, খাদ্যাভ্যাস আৰু স্থাপত্যত স্পষ্টভাৱে দেখা যায়। এই পৰম্পৰাই ইয়াৰ সংস্কৃতিক পৃথক বৈশিষ্ট্য প্রদান কৰিছে। গোৱাৰ ভাস্কৰ্য আৰু পৰ্তুগিজ ঔপনিবেশিক স্থাপত্য, বিশেষকৈ ইয়াৰ গিৰ্জাসমূহ বিশ্বজুৰি পৰ্যটকৰ আকৰ্ষণৰ কেন্দ্ৰবিন্দু।
গোৱাৰ সমুদ্র সৈকতসমূহ, যেনে কোলভা, অঞ্জুনা, বাগা, আৰু কাণ্ডোলিম দেশী-বিদেশী পৰ্যটকৰ বাবে বিশেষভাৱে জনপ্ৰিয়। ইয়াত অনুষ্ঠিত হওয়া নতুন বছৰ উদযাপন আৰু সংগীত উৎসৱৰ বাবে গোৱা সুপ্ৰসিদ্ধ। লগতে, ইয়াৰ মিঠাই, মাছ-মাংসৰ খাদ্যৰ প্ৰস্তুতিৰূপে বিখ্যাত। গোৱাৰ ফেনি আৰু মদ্য তৈয়াৰ কৰা চাহিদাসম্পন্ন খাদ্য আৰু পানীয়সমূহৰ উপাদানৰূপে জনাজাত।
গোৱাৰ প্ৰকৃতি, যেনে চিৰসেউজীয়া বনাঞ্চল আৰু মৰম লগা নদীসমূহে এই ৰাজ্যৰ পৰিবেশত এক সুৰম্য সৌন্দৰ্য্য যোগাইছে। বাট নদী আৰু চাপোৰা নদী গোৱাৰ উল্লেখযোগ্য নদী, যিয়ে ইয়াৰ পৰ্যটক আৰু পৰিবহণৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। ই অতি উৎসাহী আৰু শান্তস্নিগ্ধ পৰিবেশ প্ৰদান কৰাৰ লগতে পৰ্যটকসকলৰ বাবে উপভোগ্য স্থলপ্ৰত্যাশা সৃষ্টি কৰে।
সেয়েহে গোৱাই হৈছে ভাৰতৰ সৰু সৰহকৈ সমৃদ্ধিশালী আৰু বৈচিত্ৰ্যময় সংস্কৃতিৰ এক বিশেষ স্থান, যাৰ পৰিসীমা মাত্ৰ সৰু যদিও ইয়াৰ সমৃদ্ধ সংস্কৃতি, পৰ্যটন সম্ভাৱনা আৰু প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্যই ইয়াক পৰ্যটনৰ ক্ষেত্ৰত অনন্য গন্তব্যস্থানত ৰূপান্তৰিত কৰিছে।