নমস্কাৰ, আজিৰ এই সভাৰ সভাপতি তথা আমাৰ বিদ্যালয়ৰ সন্মানীয় প্ৰধান শিক্ষক মহোদয়, আপোনালোকৰ আগত মোৰ গভীৰ শ্ৰদ্ধা নিবেদন কৰিছো। লগতে মঞ্চত উপস্থিত সন্মানীয় ছাৰ-বাইদেউসকল, আৰু মোৰ প্ৰিয় বন্ধু-বান্ধৱী আৰু মৰমৰ ভাইটি-ভন্টিসকলকো আন্তৰিক আদৰণি জনাইছো।
পোনপ্ৰথমে, মই সকলোকে আন্তৰিক শুভেচ্ছা আৰু অভিনন্দন জনাইছো আজিৰ এই বিশেষ সভাখনৰ বাবে। আজি আমাৰ বিদায়ৰ দিন, আৰু মনটো বৰ বেয়া লাগিছে। বিদায় মানেই হ’ল কষ্ট, বিদায় মানেই হ’ল যন্ত্রণা। আজি মোৰ মনটো বিষাদেৰে ভাৰাক্ৰান্ত হৈ পৰিছে। বৰকৈ মনত পৰিছে সেই দিনটো, যিদিনা মই প্ৰথমবাৰৰ বাবে এই বিদ্যালয়খনলৈ আহিছিলো। সিদিনা মনটো ইমান ভাল লগা নাছিল, কিন্তু কিন্তু আজি এইখন বিদ্যালয় ত্যাগ কৰো বুলি মনলৈ আহিলে মনৰ ভিতৰত অশ্ৰু নিগৰিব খোজে।
বিদায় সাধাৰণতে দুই ধৰণৰ হ’ব পাৰে। খন্তেকীয়া বিদায় আৰু চিৰবিদায়। আমি কিন্তু আজি ইয়াত খন্তেকীয়া বিদায়হে ল’বলৈ আহিছো। আপোনালোকে বহু পৰিশ্ৰম কৰি আমাক শিকালে আৰু আজিৰ দিনত আমাৰ লক্ষ্যস্থানৰ ফালে আগবাঢ়িবলৈ পথ প্ৰশস্ত কৰিলে। আমি আজিৰ পৰা বিদ্যালয়খন এৰি নিজৰ নিজৰ লক্ষ্যপথত আগবাঢ়িম, কিন্তু এইখিনিত সুখৰ তুলনাত দুখ বেছি লাগিছে। কিয়নো এই বিদ্যালয়ৰ পৰিবেশ, ছাৰ-বাইদেউ সকলৰ ক্লাছ আৰু সহপাঠী ভাই-ভন্টিসকলৰ সৈতে কটোৱা সকলো মুহূর্ত বৰকৈ মনত পৰিছে। এইবোৰ কথা ভাবিলেই মনটো কষ্টেৰে ভৰি উঠে।
আমি যেতিয়া ছাৰ-বাইদেউসকলৰ সৈতে খেলা ধূলা কৰিছিলো, ক্লাছৰ সময়ত দুষ্টামি কৰিছিলো, সেই সময়বোৰ বৰ মধুৰ আছিল। আজিৰ এই বিদায়ৰ ক্ষণত, মই মোৰ আৰু আমাৰ সকলোৰে পক্ষৰ পৰা আদৰণীয় ছাৰ-বাইদেউ সকলক বহুত ধন্যবাদ জনাইছো। আপোনালোকে আমাক এনে ধৰণে শিকালে যে আমি আগলৈকে সেয়া মনত ৰাখিম।
আমাৰ ভুল-ভ্ৰান্তি, যি জানি বা নাজানিয়েই হওঁক, তাৰ বাবে কেতিয়াও আপোনালোকৰ পৰা গালি খাব নোৱাৰিম। শ্ৰদ্ধাৰ ছাৰ-বাইদেউসকল, আপুনি আমাক যিমান ধৈৰ্য আৰু প্ৰেমেৰে শিকাইছে, সেইটো সদায়ে অনন্য। আপোনালোকৰ দ্বাৰাই আমি জীৱনৰ সত্য, মিথ্যা, ভাল, বেয়া সকলোবোৰ চিনিব পাৰিছো। কিতাপৰ শিক্ষাৰ বাহিৰেও, আপোনালোকৰ পৰা আমি জীৱনৰ মূল্যৱান জ্ঞান আৰু সামাজিক দায়বদ্ধতা শিকিছো। এজন সুসজ্জিত নাগৰিক হ’বলৈ আমি আমাৰ দায়িত্ব আৰু কৰ্তব্যবোৰ জানিবলৈ সক্ষম হ’লোঁ কেৱল আপোনালোকৰ শিক্ষা আৰু আমাৰ ওপৰত থকা আশীৰ্বাদৰ বাবে।
মোৰ শ্ৰদ্ধাৰ ছাৰ-বাইদেউসকল, আপোনালোকৰ এই কষ্ট আৰু ত্যাগৰ মূল্য আমি কেতিয়াও দিব নোৱাৰিম। এই বিদ্যালয়ৰ প্ৰতিটো মুহূৰ্ত আৰু আপোনালোকৰ সৈতে কটোৱা সকলো স্মৃতি সদায়ে আমাৰ মনত থাকিব। যদিও আজিৰ পৰা আপোনালোকৰ সৈতে আগৰ দৰে লগ নাপাম, তথাপিও ছাৰ-বাইদেউসকল, আপোনালোকে আমাক যি জ্ঞান দিছে, সেই জ্ঞানৰ জৰিয়তে আমি সদায় আপোনালোকক অনুভৱ কৰি থাকিম।
ছাৰ-বাইদেউসকল, আমি আপোনালোকক প্ৰতিজ্ঞা কৰিছো যে, আমাৰ জীৱনত সফলতা আহক বা নাহক, আমি কেতিয়াও এনে কাম নকৰো যাৰ ফলত আপোনালোকৰ সন্মান হানি হব পাৰে। আপোনালোকৰ মনলৈ কেতিয়াও এইটো অনুভৱ হ’বলৈ নিদিওযে মই যি শিকালো আজি সকলোবোৰ অথলে গল।
মোৰ শ্ৰদ্ধাৰ ছাৰ-বাইদেউসকল, মোৰ এটা সৰু অনুৰোধ আছে। কিছুদিনৰ পাছত, হয়তো নতুন ছাত্র-ছাত্ৰীয়ে আমাৰ এই বিদ্যালয়খন পূৰণ কৰিব। কিন্তু আপোনালোকে আমাৰ পৰা অনুৰোধ যে, আমাক পাহৰি নাযাব। সদায়ে আপোনালোকৰ ছাত্ৰ বুলি ভাবি আমাৰ লক্ষ্যপথ দেখুৱাই থাকিব।
মই আপোনালোকক এৰি মোৰ মৰমৰ বিদ্যালয়টো এৰি থকাৰ কথা ভাবিলে, সেয়া বৰ কঠিন। কিন্তু মই আশা কৰোঁ, ভবিষ্যতত এজন সুনাগৰিক হৈ উঠাৰ স্বাৰ্থে, আপোনালোকৰ সকলো পৰামৰ্শ আৰু শিক্ষা অনুসৰি আমি সমাজত গৌৰৱ আনিব পাৰো। আজিৰ পৰা মই এবাৰ বিদ্যালয়ৰ পৰা অন্য বিদ্যালয়লৈ যাবলৈ ওলাইছো, কিন্তু আপোনালোকৰ অবিহনে আমাৰ পথৰ সপোন পূৰণ কৰিব পৰা নাই।
মোৰ শ্ৰদ্ধাৰ ছাৰ-বাইদেউসকল, মই আপোনালোকক এটা সৰু অনুৰোধ কৰিব বিচাৰো। কিছুদিনৰ ভিতৰত আমাৰ এই ঠাইটো নতুন ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ দ্বাৰা পূৰ্ণ হ’ব। তথাপি, আপোনালোকক অনুৰোধ কৰিছো যে মোক পাহৰি নাযাব। সদায়ে আপোনালোকৰ ছাত্ৰ বুলি ভাবি, মোৰ লক্ষ্যপথ দেখুৱাই ৰাখিব।
মই আপোনালোকক এৰি মোৰ মৰমৰ বিদ্যালয়খন এৰি থকাটো সঁচাকৈয়ে কঠিন, কিন্তু ভবিষ্যতে এজন সুনাগৰিক হোৱাৰ উদ্দেশ্যে সমাজত নিজকে সুপ্রতিষ্ঠিত কৰিবলৈ আমি সদায় চেষ্টা কৰিম। এতিয়া আমি এটা বিদ্যালয়ৰ পৰা আন এখন বিদ্যালয়লৈ ওলাইছো, কিন্তু আপোনালোকৰ অনুৰাগ আৰু শিক্ষা সদায়ে মোৰ সৈতে থাকিব।
আপোনালোকৰ আশীৰ্বাদ আৰু পৰামৰ্শৰ দ্বাৰা, মই যেন নিজৰ লক্ষ্যত সফলতা লাভ কৰো আৰু সমাজত এক সঠিক দৃষ্টান্ত স্থাপন কৰিব পাৰো, সেই আশাত মই আগবাঢ়িছো। ধন্যবাদ।